Archeologische site ‘Wystekkenstraat’

In het plangebied ‘Wystekkenstraat Beverlo’ wordt een verkaveling gepland en zal er een weg worden aangelegd. Deze ingreep kan eventuele aanwezige waardevolle archeologische resten in de ondergrond vaststellen.

Daarom heeft het Vlaams Erfgoed Centrum (VEC) in opdracht een archeologienota opgesteld naar de archeologische waarde van de locatie ‘Wystekkenstraat Beverlo’

Een verkennend onderzoek, door een ingreep in de bodem, kan info opleveren omtrent de aanwezigheid van- en de aard van eventuele archeologische sporen en/of een kleine site.

Op het plangebied, momenteel grasland, werden enkele weken geleden proefsleuven gegraven.  Proefsleuvenonderzoek is noodzakelijk om de archeologische waarden van het plangebied te kunnen duiden.

Het plangebied bevindt zich landschappelijk in een relatief lager gelegen deel t.o.v. de omgeving, Het is een natte plaats en zeker niet de eerst gekozen locatie voor bewoning. De minder gunstige ligging kan echter niet geheel archeologische sporen uitsluiten. Bewoningssporen vanaf de Romeinse periode komen her en der voor en geven een indicatie van de mogelijke archeologische potentie van het gehele gebied.

Op 840 m ten NO van het plangebied is een lanspunt in koper gevonden. Op 420 m ten O van het gebied lag een Romeinse grafheuvel – deze werd genivelleerd en hierop is de dorpskerk van Beverlo gebouwd. Op 250 m ten NO van het gebied stond de Schans van Eindert en op 730 m ten O is een muntschat gevonden.

Indien er na het proefsleuvenonderzoek geen archeologische resten worden aangetroffen zal het plangebied worden vrijgegeven voor de geplande werkzaamheden (verkaveling en wegenis)

Bron : VEC (Vlaamse Erfgoed Centrum) Wystekkenstraat Beverlo – programma van maatregelen – auteur T. Van Mierlo

Beverlo-lied

In Erfwacht nr. 113 (jan. 2019) publiceert Ivo Loos een bijdrage over het Beverlo-lied.

Het Beverlo-lied is een Belgisch protestlied dat geschreven werd in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog.

Het lied beschrijft het lot van de soldaten die in 1914 plotseling het Kamp van Beverlo moesten verlaten om de Duitse invallers te bevechten. De vele gewonden geraakten na de oorlog in de vergetelheid en moesten zien rond te komen met een magere vergoeding. Het Beverlo-lied gebruikt dit gegeven als een felle aanklacht tegen het kapitalisme, in casu de ‘patroons’, die te gierig waren om degenen die voor hun geld hadden gevochten, nog een cent toe te geven.

De Internationale Nieuwe Scène bewerkte het lied voor een versie van Dario Fo’s Mistero Buffo die vanaf 1972 werd uitgevoerd. Dit lied werd gezongen door Wannes Van de Velde.